EDUKACJA DOSTĘPNA DLA WSZYSTKICH

Idea kształcenia dzieci z niepełnosprawnością obejmuje nauczanie nie tylko dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, ale też tych, które z wielu przyczyn są zagrożone wykluczeniem czy mają różne możliwości edukacyjne. Takie kształcenie, odbywające się jak najbliżej miejsca zamieszkania, to edukacja włączająca, inkluzyjna. Oczywiście idea nie skupia się na realizowaniu jej w domu uczniów. Chodzi o to, by to szkoła była przystosowana do potrzeb dzieci z niepełnosprawnością. Szkoła inkluzyjna to placówka świadoma, zmieniająca się, stosująca metody precyzyjnie dopasowane do potrzeb dziecka. 

Naturalne dążenie 

U podstaw edukacji włączającej leży idea Johna Deweya, amerykańskiego filozofa i pedagoga, według którego dziecko naturalnie dąży do rozwoju. Rolą nauczyciela i szkoły jest wzmacnianie i wspieranie osobistego rozwoju każdego ucznia. Ponadto, dziecko przebywając w klasie, kształtuje się i tworzy więzi społeczne, a dzięki nim – następuje jego dalszy rozwój. 

Szkoła inkluzyjna 

W idei edukacji włączającej szkoła to miejsce, które likwiduje bariery wpływające negatywnie na proces uczenia się: 

• edukacyjne, 
• architektoniczne, 
• mentalne, 
• psychologiczne. 

Szkoła włączająca eliminuje również wszelkie przeszkody, które mogą utrudniać dzieciom z niepełnosprawnością pełny udział w życiu społecznym.

Uczeń i jego indywidualizm 

Kształcenie to ważny proces, właściwie niezbędny dla funkcjonowania jednostki. Dlatego każdemu dziecku trzeba zapewnić pełne uczestnictwo w edukacji. Status społeczny, rasa, wyznanie, niepełnosprawność, płeć czy różne możliwości edukacyjne – nie mogą mieć znaczenia, gdyż nadrzędne jest dobro młodego człowieka, jego godne dorastanie.  

Każdy uczeń to osobowość mająca własne potrzeby. Szkoła ma wspierać dziecko, wychodzić naprzeciw jego potrzebom, które wynikają z różnych przyczyn. Indywidualne podejście jest kluczowe, a dostosowany odpowiednio program, modyfikowany przez edukatorów, to gwarancja należytego rozwoju.